Δεδο(ω)μένο(ω).

Δεδομένο λοιπόν.Αυτή η λέξη είναι που καταστρέφει την υγεία μιας σχέσης.Και αυτό,γιατί η ανάγκη να ανήκει ο ένας στον άλλο όσο πάει και δυναμώνει.Τι γίνεται όμως όταν μια σχέση τελειώσει;Σε αυτή τη περίπτωση το εμείς γίνεται πάλι ένας και ένας.Τα δύο σώματα χωρίζονται.Δεν μένουν πια εδώ και ο καθένας ανήκει στον εαυτό του.Συνεπώς η έννοια του δεδομένου αλλάζει διάσταση.Πλέον κανένας απο τους δύο δεν ανήκει στον άλλο.Έτσι λοιπόν ο εγωισμός είναι εκείνος ο μικρός δαίμονας που μπαίνει ανάμεσα τους.Τα πάντα είναι θέμα επιλογών.Ή μένεις ή φεύγεις.Και όταν επιλέξεις να φύγεις δεν μπορείς να ξαναγυρίσεις.Τότε πια ο καθένας είναι ελεύθερος να εξελιχθεί με βάση ο,τι του απέμεινε.Μαζεύει τα κομμάτια του και συνεχίζει.Και είναι δύσκολο να μαζέψει τα κομμάτια του.Ειδικά όταν ο άνθρωπος που στα έσπασε σκύβει για να βοηθήσει να τα μαζέψεις πιο γρήγορα.Μάθετε λοιπόν πως δεν είναι έτσι.Ο καθένας χρειάζεται το χρόνο του,χρειάζεται το χώρο του και καλούς φίλους για να ξεχάσει.Και όλα αυτά μόνος του.Να ξέρετε επίσης πως μετά απο μια τέτοια επιλογή το μόνο δεδομένο είναι ο εαυτός του.Και εκεί είναι το μεγαλύτερο λάθος.Να πιστεύεις πως μπορεί έναν άνθρωπο να τον κλείνεις στα δικά σου όρια,στη δική σου ζωή και καθημερινότητα.Η έννοια του μαζί δεν σημαίνει ένας άνθρωπος αλλά δύο άνθρωποι διαφορετικοί,ξεχωριστοί,με τα δικά τους ελλατώματα,όνειρα και επιθυμίες να γίνονται ένα.Και να μην ξεχνάμε,η αληθινή ελευθερία επέρχεται απο μια σκλαβιά.Αν θέλετε να αγαπάτε,να αγαπάτε χωρίς να σκλαβώνετε.Κανείς δεν ανήκει σε κανέναν.Απλά στις σχέσεις υπάρχει η ανάγκη να ανήκει ο ένας στον άλλο.Όταν η ανάγκη αυτή σταματήσει,τότε απλά ανήκει ο καθένας μονάχα στον εαυτό του.