Για Εκεινους.

Τελικά το κατάλαβα και εγω.Καποιοι άνθρωποι έρχονται στη ζωή σου και φεύγουν σιγά σιγά με τον καιρό.Ξεχνιουνται και σου αφήνουν μονάχα αναμνήσεις.Αλλα να,απόψε θέλω να γράψω για τους άλλους.Εκεινους που δεν ξεχνάς.Εκεινους που σε στοιχειώνουν.Εκεινους που ειναι και δεν ειναι στη ζωή σου.Εκεινους που τελικά δεν πήρες κάτι ξεκάθαρο.Εκεινους που ακόμα και αν ξέρεις πως δεν τους έχεις ολοκληρωτικά,προσπαθείς.Εκεινους που βγαίνεις έξω και δεν μπορείς να ξεχάσεις όσο και αν πιεις,όσο και αν φλερτάρεις.Εκεινους που ξενυχτας τα βραδια για πάρτι τους πάνω απο το κινητό,για να πάρεις μια καληνύχτα.Εκεινους που γράφεις τους κολλητούς για να πάρεις μια δόση τους.Εκεινους που τρέχεις για να μην έχουν παράπονο.Εκεινους που σε πληγώνουν και σε αγαπούν ταυτόχρονα.Εκεινους που ξέρεις οτι σε έχουν δεδομένο και δεν σε νοιάζει.Εκεινους που κάθεσαι και χαζεύεις τις φωτογραφίες που είστε μαζι και γελάς.Εκεινους που θυμάσαι τις βόλτες,τα ταξίδια,τις διακοπές.Εκεινους που τσακώνεσαι και γίνεσαι κομμάτια.Εκεινους που έχεις δει να κοιμούνται και τους παρατηρείς για ώρες.Εκεινους που δεν ξέρουν τι είστε.Εκεινους που σε θέλουν αλλα έχουν εγωισμό.Εκεινους που θυμώνουν όταν τους αγνοείς.Εκεινους που λες συνέχεια τέλος και ξαναγυριζεις.Εκεινους που έχεις ερωτευτεί πραγματικά.Εκεινους.