Απουσία.

Μια λέξη κρύα,παγωμένη,παρ'όλα αυτά τόσο έντονη στη καθημερινότητα.Ο ορισμός της περιορίζεται σε μία μόνο πρόταση: ''το να μην παρευρίσκεται κάποιος ή κάτι εκεί όπου θα έπρεπε ή όπου θα αναμενόταν να είναι".Η λέξη πρέπει,δείχνει την ανάγκη.Την ανάγκη που έχει ο άνθρωπος απο ένα πρόσωπο,δύο μάτια,δύο χείλη,ένα άγγιγμα.Οι περισσότεροι λένε πως όταν κάποιος δεν είναι κοντά σου,έχει αφήσει την απουσία του στο πλευρό σου.Όμως εκείνη δεν σου καλύπτει απολύτως κανένα κενό.Το μόνο που κάνει είναι να σε τρομάζει,να σε κρυώνει και να σε πονάει.Ζει εκεί,κοντά σου.Σου λέει μια καλημέρα και μια καληνύχτα,μα,εσένα σε τρομάζει.Η απουσία είναι φίλη της μοναξιάς.Συνήθως είναι απο τις πιο πιστές σου φίλες,πάντα σε ακούνε,σε καταλαβαίνουν.Είναι πάντα κοντά σου και νιώθεις οτι σε σφίγγουν δυνατά.Μα,το μόνο που θες είναι να φύγουν.Να φύγουν όσο πιο μακρυά γίνεται και να μην ξαναγυρίσουν.Παρακαλάς να σου φέρουν πίσω τις όμορφες εκείνες στιγμές που έχουν παγώσει μέσα στη καρδιά σου.Όμως,πολλές φορές εκείνο που έχουμε περισσότερη ανάγκη,δεν έρχεται.Όχι επειδή δεν μας αξίζει αλλά ίσως επειδή δεν είναι η κατάλληλη στιγμή..