Καθρέφτης.

Λένε πως ο χειρότερος εχθρός,είναι ο ίδιος  ο εαυτός μας.Είναι εκείνος που όταν πέφτεις στο κρεβάτι,εκείνη τη μικρή στιγμή,λίγο πριν κλείσεις τα μάτια,σε τρομάζει.Σου λέει σιγανά στο αυτί πως απόψε πάλι έχασες την ευκαιρία να ζήσεις.Εσύ θυμώνεις,κλαις,και αγκαλιάζεις σφιχτά το μαξιλάρι.Το μόνο που θες είναι να ξεχάσεις.Να σταματήσεις να θυμάσαι.Να σταματήσεις να αισθάνεσαι.Μη φοβάσαι να ανοίξεις τα μάτια σου.Ανοιξέ τα και δες τη ζωή.Δες το φως,δες το σκοτάδι,δες τα δέντρα,δες τη θάλασσα,δες τη βροχή.Δες όλα εκείνα που θα κάνουν τη ψυχή σου να ανακουφιστεί απο τον πόνο.Δες ακόμα και εκείνα που πονούν.Μη φοβάσαι να πονέσεις.Ο πόνος είναι εκείνος που θα φέρει στο τέλος την ουσιαστική ευτυχία.Μετά σήκω.Πήγαινε μπροστά στον καθρέφτη και δες το πρόσωπό σου.Δες κάθε λεπτομέρεια που σε κάνει τόσο ξεχωριστό.Δες μέσα απο τον δικό σου καθρέφτη.Είναι εκείνος που σου λέει πάντα την αλήθεια.Μίλησε στον εαυτό σου.Αντιμετώπισε αυτό τον φόβο.Προσπάθησε να τον αγαπήσεις.Κλάψε,γέλα,θύμωσε.Μόνο έτσι θα τον αγαπήσεις.Γέμισέ τον με συναισθήματα.Βοήθησέ τον να μείνει κοντά σου.Δεν θα ξανατρομάξει πια.Και αν ο καθρέφτης έχει σπάσει,ο χρόνος θα σου δώσει τα χαμένα σου κομμάτια.Τώρα πέσε στο κρεβάτι,πάρε μια βαθιά ανάσα και αγκάλιασε τον εαυτό σου με αγάπη και όχι με φόβο.Καληνύχτα.