παραμύθι για μεγάλους.

Ποιος πιστευει ακόμη στα παραμύθια;Εγω πάντως ναι.Και ξέρετε γιατί;Γιατί όλα τα παραμύθια πηγάζουν απο τη ζωή μας.Και δεν εννοώ τα παραμύθια με μάγους,ιππότες και πειρατές.Ούτε πρίγκηπες.Εννοώ τα παραμύθια που δημιουργούμε εμείς.Που δεν ξεκινούν με το μια φορά και έναν καιρό.Ούτε εκείνα που τελειώνουν με το ζήσαμε εμείς καλά και εσείς καλύτερα.Τα αληθινά παραμύθια είναι οι ιστορίες που καμιά φορά η αρχή ξεκινά με δυσκολίες.Εκει,που υπάρχουν αληθινοί φόβοι,γέλια,κλάματα,απώλειες,αποτυχίες και λάθη.Σε αυτά που υπάρχουν αληθινοί ήρωες.Άνθρωποι που προσπαθούν να επιβιώσουν,άνθρωποι που θυσιάζονται για τους άλλους,που αφήνουν τον εγωισμό τους πίσω για χάρη των αλλων,άνθρωποι που καθημερινά σφίγγουν τα δόντια τους και προχωρούν,που πέφτουν και σηκώνονται,που πονάνε αλλά μάχονται.Και όλα αυτά γιατί πιστεύουν στα παραμύθια.Πιστεύουν σε ένα όμορφο τέλος και προσπαθούν γι αυτό.Ξέρεις,το μυστικό είναι να ζεις όσο πιο όμορφα μπορείς γιατί σε αυτά τα παραμύθια το τέλος δεν είναι γνωστό.Δεν ξέρεις πότε πέφτουν οι τίτλοι του τέλους.Και αυτή ειναι η μαγεία.Αληθινή μαγεία.Όπως σε όλα τα παραμύθια,έτσι και σε αυτό που λέγεται ζωή,αρκεί μια στιγμή για να αλλάξει ολόκληρη η ζωή μας.Με τη διαφορά οτι ο πρίγκηπας δεν θα έρθει να σε πάρει με το άσπρο άλογο.Σε αυτό το παραμύθι εσύ είσαι ο πρίγκηπας,εσύ το άλογο.