Αγάπη

Αγάπη.Το όνομά της γνωστό σε όλα τα πλάτη και μήκη της γης.Υπάρχει και αναπτύσεται σαν ένα λουλούδι που όσο το ποτίζεις τόσο πιο γρήγορα και υγιίστερα ανθίζει.Μα,όπως λέει και ένας σοφός : ''Αν αγαπάς το τριαντάφυλλο,πρέπει να αγαπάς και τα αγκάθια του''.Η αγάπη δεν είναι μόνο να σου παρέχουν την ασφάλεια,τη προστασάα και τη σιγουριά πως θα είναι δίπλα σου για μια ζωή.Η αγάπη μένει ακόμα και όταν αυτό το λουλούδι ξεριζωθεί.Ίσως να μη ξαναφυτρώσει ποτέ,ίσως όμως με το πέρασμα του χρόνου να ανθίσει ξανά.Το βέβαιο ειναι πως αν ανθίσει,δεν θα ειναι ποτέ το ίδιο.Γιατί τίποτα δεν μένει για πάντα.Αυτό που πρέπει ο καθένας μας να θυμάται πως κάποτε και το δικό μας λουλούδι άνθισε,ακόμη και αν υπήρξε κάποιος άνθρωπος που μας το ξερίζωσε,υπάρχουν γύρω μας και άλλοι άνθρωποι που είτε λυπήθηκαν,είτε με κάποιο τρόπο θα μας βοηθήσουν να το ανθίσουμε ξανά.Και για όποιους το δικό τους λουλούδι δεν εχει ανθίσει,να ελπίζει μέχρι τη τελευταία στιγμή πως, κάποια μέρα θα ανθίσει και το δικό τους,σαν εκείνα  που φροντίζει ο ίδιος.Γιατί αν ξέρεις να αγαπάς,θα μάθεις να αγαπιέσαι και εσύ.